En son bıraktığımda Kariyer Günlüğünün "şimdilik" sonuna gelmiştim. Bir yıllık IBM macerasının sonuna geliyorken haldır haldır da iş aradım durdum sonunda da muradıma erdim tabi :)
Bugün yolda düşünürken aklıma geldi (malum metrobüs yolculuğu yapınca düşünecek çok şey bulabiliyor insan) "Ulan, bundan 4 ay önce bana Deloitte'tan gelen iş teklifini kabul etseydim, istediğim işi yapıcam diye tutturmasaydım nasıl bir hayatım olurdu?" dedim kendime.
Senaryo 1: İşimi sadece para kazanmak için yapardım, gece yarılarına kadar çalışmak neysede sevmediğim bir işi gece yarılarına kadar yapmak zorunda kalırdım. Sayılarla, tablolarla uğraşmak şuan böyle uzak geliyorken o işi yaparak para kazanmak zorunda kaldığım için her gün kendime keşke kabul etmeseydim diye lanet ederdim.
Senaryo 2: İşi severdim, sıkılmadan da yapardım, ama içimde hep "kabul etmeseydim ne olurdu" diye düşünmekten kendimi alamazdım. Ama kaderime küser denetçiliğimi yapardım.
Sonuç olarak her iki senaryodada mutsuz olacaktım. Şimdi gerçekten yapmak istediğim iş için çok büyük adımlar atıyorum. Jr. Reklamcı olarak mutlu mesut çalışıyorum ve kendimi geliştirecek bir sürü şey buluyorum.. Hayal ettiğim yere gelmek için çok çalışmam gerekiyor ama zaten hayat onu gerektiriyor be hacı..:))
O zaman ben kaçayım Leyla ile Mecnun başladı..:)
P.S. O değilde ben bugüne bugün Google Adwords Sertifikalı Jr.Reklamcıyım.. Azıcık da övüneyim diymi ki :))
hoşgeldin yeaa :D
YanıtlaSilbu blog cok komikmis haketen
YanıtlaSilbu blog cok komikmis haketen
YanıtlaSil