IBM'de son ayıma adım adım ilerlerken bir yandan da iş başvurularından geri dönüşler gelmeye başladı.. Özellikle 2 hafta önce dört büyük denetim şirketinden bir tanesinin iş teklifini nazikçe geri çevirişimin ardından -ki bu karar hayatımla ilgili verdiğim en zor kararlardan biri oldu-ayıldım, bayıldım "kafana sıçıyım derya ne istediğini bilemiyosun hala" diye dizimi dövdüm ama sonunda tüm riskleri kabul ederek omzumdaki iyilik meleğini elimin tersi ile duvara yapıştırıp göğsümü gere gere "kusura bakmayın ben kariyerimi finans alanında devam ettirmek istemiyorum" dedim.
İyi ki de öyle demişim bir huzur doldum bir rahatladım Allahım sanki dünyanın en hafif insanı benim:) sonrasında dört büyüklerin bir diğerinden sınava çağırıldım ama bu sefer neyseki istediğim bir pozisyon için, bir haftaya döneriz dediler, dönmediler. Galiba umudu kesmem gerekiyor ama yediremiyorum, benden daha iyisini mi bulacaklar diyorum, egom tavanda geziyor olabilirim ama 1 senelik iş tecrübem olduğunu düşünürsek hemde bu tam da aranılan pozisyon için olunca çıldırıyorum ya.. Haspalarım aramaya tenezzül bile etmiyolar..
Bir gün sonrasında GS Pazarlama'dan arandım, halkla ilişkiler pozisyonu için, anlatıldığına göre 7 gün 24 saat çalışmanı gerektirecek bir pozisyonmuş, GS'ın tüm organizasyonları, sosyal sorumluluk projelerini, medya ile ilişkileri koordine ediyorsun..yeri geliyor koli taşıyorsun, yeri geliyor "edeleli futbolculara imza günlerinde yada röportajlarda formalarını giydiriyorsun" -ki buna hiç itirazım olamaz=))-
İkinci görüşmede tam bir hödük gibiydim, hakla ilişkiler müdürü kadınla görüşürken "eh kem küm ımm şeyy yaparım ederim höt zöt" zırvaladım durdum..
Normalde iş görüşmelerinde hep daha rahat davranırım, ama sanırım iş istediğim bir iş olunca bocalıyorum.. Bocalamasam olmaz zaten.. tırt bi tipim işte hatta tipsizim .. hıhh!!
Neyse bir sonraki yazımda mülakat teknikleri ile geri döneceğim.. Ya da dönmeyebilirim de siz bana güvenmeyin, bu aralar çok dengesizim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder